De menselijke firewall (1) | Let's play
13 juni 2022
Om maar even met de deur in huis te vallen: Volgens sociale media heeft ieder van ons een pornonaam.
Als je die van jezelf wilt achterhalen moet je de naam van je eerste huisdier nemen als voornaam en dan de naam van de straat waar je woonde als kind als achternaam. Denk er even rustig over na. En? Wat is die van jou? Je hebt nu vast een glimlach op je gezicht. Je kunt je direct voorstellen waarom hele hordes mensen op social media zich laten verleiden tot het meedoen met zo’n spelletje. Er zijn ook verschillende varianten van. Hierbij wordt bijvoorbeeld gevraagd naar de meisjesnaam van je moeder en naar welke school je ging.
Het punt is dat je met de antwoorden informatie deelt met een compleet vreemde persoon. Informatie die je normaal gesproken ook zult gebruiken voor het samenstellen van of het ophalen van je wachtwoord voor zaken als online bankieren of het inloggen op je werkaccount. En zo worden we op social media voortdurend verleid (of misleid) om zo veel mogelijk informatie over onszelf prijs te geven.
In een serie van 3 korte blogs probeer ik je mee te nemen om je tot het inzicht te laten komen dat de menselijke factor een hoofdrol speelt bij computercriminaliteit. Medewerkers zijn de achilleshiel kun je wel zeggen. Maar handelen organisaties hier dan ook naar?
Lees hier meer over cyberbewustzijn door TT3P
Een cyberaanval zonder dat de organisatie het doorheeft
Er werd altijd gezegd dat er twee typen organisaties waren. Organisaties die slachtoffer zijn geworden van cybercriminaliteit en organisaties die nog zullen worden getroffen door cybercriminaliteit. Voor de goede orde: cybercriminaliteit betekent elke criminele activiteit met betrekking tot het gebruik van computers.
De veronderstelling was dat je er vroeg of laat mee te maken zou krijgen. Inmiddels is het uitgangspunt verontrustender. Er zijn twee soorten organisaties. Zij die slachtoffer zijn geworden van cybercriminaliteit en zij die nog niet weten dat ze het slachtoffer zijn van cybercriminaliteit!
Voorheen dachten we dat een cyberaanval plaatsvond op de dag dat je organisatie de pijn voelde. Inmiddels weten we dat criminelen onze levens, onze werkplekken en ons huis via het gebruik van computers binnendringen om meer over ons te weten te komen, ons te profileren en te leren met wie we communiceren, waar we werken en waar we bankieren. En elke drie seconden heeft er online iemand te maken met identiteitsdiefstal vanwege cybercriminaliteit. Cybercriminaliteit is met afstand de grootste criminele activiteit ter wereld.
Binnenkort deel 2 van deze blogserie.